Na een geweldige start met de singles ging het helaas toch mis in de koppels waar helaas een stuk minder werd gegooid en waar de bulls wel de triples en dubbels wel konden vinden.
Heren succes verder en tot de volgende keer.
Verslag van The Bulls
Man of the match... Mark Plug
Na alle verplichte feestdagen, kalkoenen, gourmetten en wat nog meer naar binnen gewerkt werd, konden we eindelijk weer eens een keer zelf de pijlen uit het vet halen voor een wedstrijd.
Iedereen heeft de afgelopen weken op TV kunnen zien hoe het spelletje ook alweer gespeeld moet worden, dus de motivatie was er wel.
Wij moesten dus naar Zeeland, waar De Hekel 1 ons zou ontvangen. We kennen die heren goed genoeg uit voorgaande seizoenen, dus we wisten dat het betekende, dat we niet "even" de winst zouden gaan ophalen.
Na het ingooien en het bewonderen van de volleybaltrainingen, moest er dan toch worden gegooid.
Mark beet voor ons het spits af en hij heeft tijdens de jaarwisseling schijnbaar iets veranderd aan zijn gooien, want bijna zonder haperen en met lekkere scores maakt hij er een mooie wedstrijd van. Tegen Ronald werd het een nagelbijtertje, maar Mark wist tot ieders verrassing het eerste puntje binnen te slepen met een 3-2 winst.
Felix verging het helaas een stuk minder goed. Waar bij het ingooien de triples 20 nog wel lukten, leken die in de wedstrijd iets naar rechts verlegd te zijn: de triple 1 werd behoorlijk "uitgewoond". En omdat Hans goed stond te scoren, kon Felix geen vuist maken: 3-0 verloren.
Ok, 1-1 tussenstand en nu zouden onze puntenpakkers gaan komen. Eerst Henry, en die kreeg te maken met Ulko. Ze gooiden allebei een keer een 180, maar Ulko wist de goede scores vaker te vinden dan Henry, die nogal "aan het zoeken" was. Helaas duurde het zoekwerk net te lang, want Ulko won verdiend met 3-1.
Dirk dan maar? Thijs was zijn tegenstander, en ze bleken qua scores behoorlijk aan elkaar gewaagd te zijn. Maar als het op de dubbels aankwam... Dirk bleek een meester in het 'net niet' raken van een dubbel. Het zat er allemaal héél dicht bij, maar steeds aan de verkeerde kant van het ijzertje. En zo won Thijs ook, met 3-1.
Singles gespeeld en we stonden zomaar ineens met 3-1 achter in de tussenstand. Dat hadden we zo niet ingecalculeerd....
Na enig puzzelwerk werden de Plugjes als koppel bij elkaar gezet, en Felix stond zijn plek af, waardoor Henry het met Leo moest zien te redden.
Dirk en Mark trapten af en tot ieders plezier bleek die combinatie prima te zijn. Punten werden door beide heren goed gescoord, maar toen kwamen die dubbels.... Dirk had er al een hoopje gemist, maar ziedaar.... ineens ontpopte Plug junior zich als finish-killer! De samenwerking tussen vader en zoon verliep meer dan goed genoeg om met 3-1 de winst te pakken.
Henry en Leo zouden de stand weer gelijk moeten trekken naar 3-3, maar ze kwamen van een koude kermis thuis. Het Zeelandse duo Hans en Ulko bleef heer en meester over de dubbels. Het was wel een mooie wedstrijd, maar 3-0 was duidelijk genoeg.
Oeps: 4-2 achterstand: er mocht niets meer verloren worden, òf het was de eerste en laatste bekerwedstrijd van dit seizoen....
Henry en Leo moesten dus vol aan de bak en gelukkig klikte het deze keer net iets beter. De wedstrijd was redelijk close, vooral omdat niet altijd gelijk de eerste finishkans werd benut, maar toen de mist optrok (veroorzaakt door rondspattend bier en cola omdat iemand van zijn kruk afviel en een volle tafel omtrok) stond het toch 3-1 in ons voordeel.
Tussenstand 4-3, zou het nog lukken?
Die opgave leek te zwaar, want Dirk en Mark moesten het gaan opnemen tegen Thijs en Ulko die net Leo en Henry simpel met 3-0 hadden verslagen.
Maar tot verwondering van de overige stiertjes bleven vader en zoon lekker scoren en gingen helemaal mee met de goed scorende Zeelanders. Dirk gooide zelfs weer eens een 180, en ja, als die jonge Plug dan gewoon opnieuw allerlei dubbels blijft raken, dan gebeuren er soms nog wondertjes. Met een rake dubbel 8 haalde hij de 3-0 winst binnen!
En zo werd het dus 4-4 en moest de bekende bierronde (soms ook bekend staand als loterij) een beslissing gaan brengen.
De Stiertjes gingen rap van start en namen een zeer comfortabele voorsprong van bijna 200 punten. Maar het aloude gezegde "het eerste gewin is kattengespin" deed ook weer van zich spreken. Langzaam maar zeker kwam De Hekel met forse scores steeds dichterbij en toen bij ons een 136 finish niet gegooid werd, mocht Ulko aanleggen voor een 73 punten finish. Wij zagen de bui al hangen, want hij had nog niet veel gemist vanavond. De eerste pijl was 19, daarna 14 voor tops voor de wedstrijd en.... die werd gemist!
Dirk was voor ons aan de beurt, en uitgerekend hij had vanavond uitgeblonken in het missen van allerlei dubbels...
Er stonden nog 24 punten op het bord en met enkele 12 en dubbel 6 wist hij voor het team toch nog de (onverwachte) winst te veroveren. Oef, daar kwamen we net op het nippertje goed weg!
Een compliment aan Ronald, Hans, Ulko en Thijs voor hun spel. We beseffen echt wel, dat wij toch wel een beetje veel geluk gehad hebben om alsnog met de winst weg te komen.
Dank voor de gezellige avond met leuke wedstrijden! Tot een volgende keer.