Vroeger waren de Botte Puntjes een team waar iedereen rekening mee hield als het om darten ging. Het was een team dat bestond uit jonge talentvolle darters met zwart golvend haar en afgetrainde buikspieren. Een team dat continue bezig was met de kampioensschaal in plaats van de BMI schaal. Een team dat qua legende niet onderdeed voor het Ajax van 1995, het oranje van 1974 of het Zweedse curling team dames in 2012.
Dat het team in 2008 kampioen werd kan je in alle geschiedenisboeken nalezen, maar de basis voor deze titel is decennia lang verborgen gebleven. Totdat vorig jaar bij graafwerkzaamheden in Beers ten behoeve van de eerste riolering de wereldberoemde dode WC rollen werden opgegraven. In dit epische verhaal werd door een mysterieus figuur genaamd "de sigaar" beschreven hoe de Botte Puntjes met een 7-2 zege tegen Goei Volluk de basis legde voor hun eerste kampioenschap in de Brabantboel. Zoals de jeugd van tegenwoordig al zei: de rest is geschiedenis.
Nu, 11 jaar en 110 kilo later zijn wij nog steeds een team waar iedereen rekening mee houdt, maar dit keer vooral gerelateerd aan de drank omzet. Wij kunnen ons simpelweg niet mee motiveren om te vlammen sinds die ene klassieker tegen Goei Volluk, later bekend als de Dartmaniac Devils.
Om ons toch nog één keer op te laden voor een titel werd de wedstrijdleider omgekocht die regelde dat we bij enkele legendarische tegenstanders kwamen. We noemen een Centrum, een Mickey Mouse en... de Dartmaniac Devils.
Vorige week was het eindelijk zover en mochten we eindelijk weer eens tegen de Devils aantreden. En ze waren er allemaal weer bij behalve dan die mysterieuze vreemdeling "de sigaar" die we toch ooit hopen te ontmoeten. Dat we onder de indruk waren bleek al snel in de singles want we kwamen binnen no time (lees 4 uur) met 3-1 achter. alleen John wist zijn single te winnen maar hij was dan ook de enige die nog nooit gegooid had tegen deze halfgoden uit Beers.
In de rust wisten we echter onze rug (lees pens) te rechten en gaven we vol gas in de koppels. Net als vroeger. Maar dan zonder de vervelende geur.
Het werd 3-3, het werd 5-3 en die bierronde werd de bekroning: 6-3 gewonnen.
We dachten blij te zijn met de overwinning maar het was vooral de gezelligheid met onze oude vrienden die de boventoon voerde. Een mooie avondje darten die we in Beers weer hopen terug te zien. En dan hopen we ook achter de identiteit te komen van die vreemdeling genaamd "de sigaar".
Heren bedankt voor een erg gezellige avond, tot over een paar maanden!